Dokkumer Nieuwe Zijlen

Afgelopen vrijdag moest ik naar Dokkumer nieuwe zijlen om twee schilderijen op te halen,ik exposeer daar  ter gelegenheid van het 25 jarige bestaan van de Fria.
Galerie kunstcafe De Dream een mooie plek,met het huiskamer gevoel, weest wel net als thus een bankstel, tv tsje, boekenplank .
In ieder geval gingen wij in onze zwarte VW Golf tdi zonder tom tom naar de plaats van bestemming,ons hondekind met zeer verdrietige en teleurgestelde kop achterlatend,hij zit dan op de stoel voor het raam,ik kijk meestal niet,want het gaat je door merg en been
Route plannen was niet  nodig want ik was er al twee keer geweest, half uurtje, tenminste als je goed rijdt,
en oplet.
De eerste keer had het twee uur geduurd, tweede keer twee uur en een kwartier,maar dit keer wist ik wel  wat er de andere keren fout was gegaan.
Na Hardegarijp sloegen we links af naar Dokkum,"ik geloof dat we over Buitenpost moesten "zei ik met enige twijfel,maar Wouter dacht dat we er zo ook wel konden komen,en dat kwamen we ook, twee en een half uur later,en zeven ontmoetingen rijker, een boer van een plaatselijke boerderij in Anjum, hier hebben we nog een rondleiding gehad in de schuur met old timers,man was suver blij met bezoek uut de stad,een Duitse toeriste in Eson stad,een verfend echtpaar met gasmaskers op,een cassiere van de super in Anjum,een  jonge vrouw met okselhaar uit Anjum(dat zie je niet vaak meer tegenwoordig,pure nostalgie)en een toerist uit Maastricht,die een supermarkt zocht,ik kon het hem niet meer vertellen waar je langs moest rijden,dus heb me wijselijk van de domme gehouden,hij leek me wel een aardige man toe trouwens.
Na deze avontuurlijke rit kwamen we dan eindelijk bij De Dream,waar we als eerste de toilet van binnen gingen bekijken,en toen het terras op doken om koffie, thee en appelgebak te nuttigen,...... we maakten er meteen maar een dagje uit van.
Toen we dachten om die kant maar op te gaan hebben we schilderijen in de auto geschoven en reden richting Buitenpost welke we ook nog aandeden voor een bezoek aan de botanische tuinen van maar drie kwartier ,want, zei de Mevrouw helemaal in koningsblauw gehuld, zelf gemaakt en geverfd volgens mij,"jum binne let we gaan vief oere ticht,dat is de moeite net jer,we hawve her zextjien tunen,maar jim kenne foar de pries van ien nog wel efkes sjen",dat hebben we toen maar gedaan, nog een stekje van het genade kruid meegenomen en heerlijk in de meditatie tuin de vermoeidheid van de lange warme autorit van ons afgezucht.
Om de hele dag uit compleet te maken,in Hardegarijp City  bij de patatboer een vette hap naar binnen gewerkt,en toen snel naar ons hondenkind,die de hele avond ons heeft lopen treiteren, uit wraak, omdat we hem zo lang alleen hadden gelaten.
Misschien moeten we toch maar eens gaan denken aan een tom tom,zodat we dan eerder weer bij Bink kunnen zijn.
In ieder geval was dit deel geklaart en konden we morgen de volgende reis beginnen,schilderijen naar de Fam C brengen in Sneek,zonder tom tom,goed voorbereiden dus.